de Morgenschemering en het Dappere jongetje

Gewoon, bereid was ik voor jou op een bepaald moment in mijn leven en heb om je gewenst in mijn gebeden. Die zijn gehoord, ik weet het zeker; niet lang daarna heb je een bestemming gekregen die je feilloos zou vinden, omdat die voorbestemd was. Eerst was dat je moeder, pas 3 seizoenen later ook je vader. Zo gaat dat nu eenmaal; zo is dat bepaald voor ons mensen. Het is natuurlijk. Ons rest alleen de geduldige wacht. Die taak hebben we waarschijnlijk met welbehagen volbracht, waardoor jij aan ons bent geschonken. Elke dag nog spreek ik mijn dank daarvoor uit en smeek ik om becherming voor jou. Tot op vandaag zijn ook die gebeden gehoord; God zij dank. Toen begon de grootse opgave; jou voorbereiden op het leven en wellicht op een dag jouw moederschap. Met vallen en opstaan zal ik ook die taak met liefde uitvoeren tot mijn laatste levensadem en haar proberen te voltooien met welbevinden van Hem. Je bent zo bekoorlijk als de morgenschemering en zo elegant als het spoor van de wind. Maar al lang heb ik geleerd hoor; dat tijdens deze tocht niet alleen ik jou opvoed, maar jij ook mij. Dank daarvoor, mijn dochter.

En kort daarna was ik ook voor jou bereid en heb tevens om jou gewenst. Je bent geschonken en ook jij hebt je weg naar ons gevonden, maar na een tocht die zwaarder is geweest. Nogmaals heb ik het geduld kunnen opbrengen voor die wacht, maar deze was vele malen zwaarder net als jouw tocht voor jou. Maar je bent er God zij dank; gezond en wel. Dagelijks smeek ik om je gezondheid en welzijn. En nog steeds aanvaardt Hij mijn gebeden; je bent er nog. Wel wens ik dat ik vóór jullie heen mag gaan, want dat is het meest natuurlijke in dit leven. Ik smeek dat ook deze wens te zijner tijd wordt ingewilligd. Maar tot dan wil ik jou nog het leven leren; waardigheid en ware liefde. Ik loop vol en zelfs over met geluk, voldoening en vredigheid als ik jullie samen zo gelukkig zie. Wat een wonder zijn jullie! Samen en elk apart. Nu al zo groot en nog steeds groeiende; mijn kleintjes. Jij zo dapper en een geschenk van God. Wat ben ik dankbaar dat jullie er voor elkaar zijn. Dat heb jij mogelijk gemaakt. Want zonder jou was er geen jullie en zonder jullie was "elkaar" nooit geweest. Dank daarvoor, mijn zoon.

Pappie.